بازرگانی خارجی
به منظور کاهش وابستگی اقتصاد ایران به صادرات نفت خام و چرخش به سمت اقتصاد چند محصولی در صادرات، جهت گیری سیاست های صادراتی باید به سود صدورکالاهای غیرنفتی از جمله صادرات محصولات کشاورزی تغییر یابد. این امر در صورتی تحقق خواهد یافت که فرصت‌های موجود در صادرات بخش کشاورزی شناسایی و به این فرصت ها جنبه عملیاتی بخشیده شود. اهمیت تجارت محصولات کشاورزی در رشد و توسعه و تأثیر آن بر امنیت غذایی باعث شده تا همواره از تجارت بخش کشاورزی به عنوان بخش کلیدی در تجارت خارجی یاد شود.
در طول سال‌هاي متمادي تجارت محصولات كشاورزي در ايران، با نوسانات زیادی مواجه بوده است. سهم بسيار اندك كشور در بازار بين المللي محصولات كشاورزي، انحصار واردات در بسياري از محصولات عمده كشاورزي و غذايي از طريق شركت‌هاي دولتي و اعمال انبوهي از دیگر قوانين و مقررات تعرفه اي و غيرتعرفه اي، از جمله عوامل اثرگذار در تجارت محصولات كشاورزي ایران می‌باشند.
از سوی دیگر محصولات وارداتی در بخش کشاورزی عمدتا شامل نهاده های تولید و به ویژه نهاده های دام و طیور می باشد. نهاده هایی مانند ذرت، کنجاله سویا، بذر، سموم و کود از مهم ترین اقلام وارداتی در بخش کشاورزی است. همچنین اقلام مصرفی مانند چای، برنج، گوشت و مواد خام مانند شکر خام و روغن خام جهت پردازش و فرآوری وارد میشود. پنج کد تعرفهای که در سال ۱۳۹۸ از نظر وزنی بیشترین واردات را داشته اند شامل ذرت دامی جو، کنجاله سویا، لوبیای سویا و شکر تصفیه نشده بوده است.
در این شرایط شرکت پرگاس دیار بر آن است که با توجه به شناخت کافی از پتانسیل های تولید محصولات کشاورزی در داخل کشور از یک طرف و نیاز کشورهای هدف از طرف دیگردر راستای اجرای سیاست نفوذ و توسعه در صادرات محصولات کشاورزی با ارزش افزوده بالا فعالیت نماید. همچنین در زمان های مورد نیاز اقدام به واردات نهاده های کشاورزی (با بهترین کیفیت و به صرفه ترین قیمت) نماید . برای اطلاع بیشتر در این خصوص تماس بگیرید.
بازرگانی خارجی
به منظور کاهش وابستگی اقتصاد ایران به صادرات نفت خام و چرخش به سمت اقتصاد چند محصولی در صادرات، جهت گیری سیاست های صادراتی باید به سود صدورکالاهای غیرنفتی از جمله صادرات محصولات کشاورزی تغییر یابد. این امر در صورتی تحقق خواهد یافت که فرصت‌های موجود در صادرات بخش کشاورزی شناسایی و به این فرصت ها جنبه عملیاتی بخشیده شود. اهمیت تجارت محصولات کشاورزی در رشد و توسعه و تأثیر آن بر امنیت غذایی باعث شده تا همواره از تجارت بخش کشاورزی به عنوان بخش کلیدی در تجارت خارجی یاد شود.
در طول سال‌هاي متمادي تجارت محصولات كشاورزي در ايران، با نوسانات زیادی مواجه بوده است. سهم بسيار اندك كشور در بازار بين المللي محصولات كشاورزي، انحصار واردات در بسياري از محصولات عمده كشاورزي و غذايي از طريق شركت‌هاي دولتي و اعمال انبوهي از دیگر قوانين و مقررات تعرفه اي و غيرتعرفه اي، از جمله عوامل اثرگذار در تجارت محصولات كشاورزي ایران می‌باشند.
از سوی دیگر محصولات وارداتی در بخش کشاورزی عمدتا شامل نهاده های تولید و به ویژه نهاده های دام و طیور می باشد. نهاده هایی مانند ذرت، کنجاله سویا، بذر، سموم و کود از مهم ترین اقلام وارداتی در بخش کشاورزی است. همچنین اقلام مصرفی مانند چای، برنج، گوشت و مواد خام مانند شکر خام و روغن خام جهت پردازش و فرآوری وارد میشود. پنج کد تعرفهای که در سال ۱۳۹۸ از نظر وزنی بیشترین واردات را داشته اند شامل ذرت دامی جو، کنجاله سویا، لوبیای سویا و شکر تصفیه نشده بوده است.
در این شرایط شرکت پرگاس دیار بر آن است که با توجه به شناخت کافی از پتانسیل های تولید محصولات کشاورزی در داخل کشور از یک طرف و نیاز کشورهای هدف از طرف دیگردر راستای اجرای سیاست نفوذ و توسعه در صادرات محصولات کشاورزی با ارزش افزوده بالا فعالیت نماید. همچنین در زمان های مورد نیاز اقدام به واردات نهاده های کشاورزی (با بهترین کیفیت و به صرفه ترین قیمت) نماید . برای اطلاع بیشتر در این خصوص تماس بگیرید.